Hike Santa Maria Vulcano

Voor de vierde maal ben ik naar Guatemala gereisd en mijn wens was steeds om een keer de Santa Maria vulkaan te beklimmen, de grote niet actieve vulkaan die trots naast Quetzaltenango prijkt. Deze vulkaan is niet de grootste in Guatemala, maar wel een van de lastigste omdat hij nogal stijl is  

De Santa Maria,de opvallende stratovulkaan, die 1400 meter over Xela torens op 3772m totale hoogte. We wandelen naar de top van de vulkaan op dag 1, door middel van maïsvelden en dennenbossen, en kamperen op de top van de berg, die een prachtig uitzicht Xela en het Volcanic Line kenmerkt. We zullen vroeg wakker op dag 2 om te ontbijten, de zon zien opkomen, en hopen op een uitbarsting van de vulkaan Santiaguito, één van de meest actieve vulkanen van Guatemala, net onder Santa Maria. 

We vertrekken niet zo vroeg in de ochtend en worden door de gids opgehaald om naar het toeristenbureau te gaan waar de gids onze spullen verzameld om aan de drie dragers te geven. Iedere drager hadden ongeveer 12 kg in hun bag pack. Als alles ingepakt is voor vertrek worden we door twee auto’s weggebracht naar de voet van de Santa Maria. Daar starten we aan de klim van de vulkaan met in totaal 7 mensen. We zijn van plan te overnachten op de vulkaan bij volle maan en dit keer is het een hele speciale volle maan. Iedereen draagt zijn eigen rugzak, die ongeveer 6 – 7 kg weegt. Zelf 1 liter water dragen, dat nodig is voor de tocht naar boven.

Spannend!

Met de klim heb ik wat moeite, omdat dit een hele steile klim is. Ik weet ook dat ieder zijn eigen tempo bepaalt. Ik praat met niemand, omdat ik mijn adem nodig heb voor de klim naar boven.

Na 2 uur klimmen hebben we een kleine 5 minuten pauze om daarna meteen weer door te gaan. Nog een half uurtje lopen en dan hebben we onze lunchpauze. We krijgen van de gids een heerlijk belegt broodje met ham en kaas, sla, komkommer, tomaat. Hebben het opgegeten, gedronken en een klein beetje uitgerust. De gids vertelde ons dat we geen lange lunchpauze konden hebben, omdat er regen op komst was, slecht weer en dat het dan nog veel moeilijker was om de steile klim naar de top van de vulkaan  te beklimmen. De gids drong er op aan, na 20 minuten pauze, te vertrekken naar boven voor de klim. Dit was voor iedereen lastig, omdat we niet in de gelegenheid waren om meer uit te rusten en onze maag nog het eten moest verteren. Daardoor werd het steeds zwaarder  de vulkaan te beklimmen. Na anderhalf uur lopen begon het te onweren,  te donderen en er waren veel bliksemschichten en we konden niet verder de klim naar boven lopen. Dat  was heel erg gevaarlijk. Klimmen tussen de bomen en nog niet op de top van de vulkaan zijn. En als we de top hadden bereikt was het toch ook heel erg gevaarlijk, omdat het vuur van de vulkaan in combinatie met zeer zwaar onweer en bliksem heel gevaarlijk was voor blikseminslag. We begonnen aan de afdaling van 2 en half uur. We hadden op dat moment 700 m omhoog geklommen. Het werd ook steeds zwaarder om te klimmen, omdat het zwaar onweerde en heel hard begon te regenen.  

De klim naar boven naar de top van de vulkaan werd afgebroken. Toen we weer beneden aan de voet van de berg waren kwamen de 2 auto’s ons weer ophalen. We hebben nog bij het toeristenbureau  nog warme thee gedronken met iets lekkers erbij en zijn daarna terug gegaan naar het hotel.

Het was ondanks de regen een zeer leerzame ervaring die ons niemand meer kan afnemen.

Iedereen was tevreden en blij dat we in een warm bed konden slapen.